Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quae cum essent dicta, discessimus. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. At, si voluptas esset bonum, desideraret. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine.
- Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
- Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
- Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?
Memini vero, inquam;
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Laboro autem non sine causa; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.
Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. At hoc in eo M. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Sint modo partes vitae beatae. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
- Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
- Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Negare non possum. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
